- Nie mogę dłużej, a jednak to robię. - Mówię sobie w myślach, będąc już w głębi lasu całkiem zdyszana, z powodu ciągłego biegu.
Czemu uciekam? Czemu akurat teraz postanowiłam to zrobić, gdy przeszłam już całe te bagno? Sama nawet nie umiem odpowiedzieć sobie na to pytanie.
Ale gdy napotykam znajomy dom na obrzeżach lasu wiem już, po co tu jestem.
Wiem już, co muszę zrobić.
I już wiem, że nie będzie to łatwe.
Dzień dobry wszystkim. Jest to mój 2 blog i myślę, że będzie stosunkowo lepszy od Akademii. Rozdział 1 pojawi się niebawem !
Uhm.. Prolog owiany jest tajemnicą i to mi się w nim podoba ! ^^ Jest krótki, niestety :( Ale cóż, to moja kara za bycie niecierpliwą, haha XD
OdpowiedzUsuńCzekam na rozdział 1!;*
Bywa, moja droga.. :D :*
OdpowiedzUsuń